Glastonbury Festival 2016 reisverslag deel 1

Glastonbury Festival 2016 deel 1: op de radio en veel modder | Reisverslag

Glastonbury Festival 2016 gaat de boeken in als de modderigste editie ooit. In dit eerste reisverslag lees je alles over de modder en geef ik een radio-interview.

Op naar Bristol!

Met KLM naar Bristol

Woensdagochtend vertrek ik samen met Jess vroeg naar Schiphol om vanuit daar naar Bristol te vliegen. Onze vrienden (Henry, Remon, Thijs en Kenny a.k.a. “de boys”) zijn een dag eerder al vertrokken, zodat ze Bristol nog even onveilig kunnen maken. Ik heb dit twee jaar geleden al eens gedaan (Bristol is echt een leuke stad), dus reis deze keer meteen door naar het festivalterrein.

In Nederland is het heerlijk weer, maar zodra we de landing bij Bristol inzetten, zie ik de bui al hangen (letterlijk), het is er weer heerlijk aan het miezeren. Gelukkig ben ik voorbereid en zitten mijn regenlaarzen in de handbagage. Het eerste dat ik dan ook doe als we op de grond staan, is mijn regenlaarzen aantrekken.

Spoiler: ik trek ze pas zes dagen later weer uit…

Regenlaarzen op het vliegveld

Wachten op de bus naar Glastonbury

Na een korte busrit vanaf de luchthaven komen we om 10 uur ‘s ochtends aan op het busstation van Bristol. Hier hebben we afgesproken met de boys. We hebben kaarten voor de bus die om 11 uur naar het festivalterrein vertrekt, maar het blijkt snel dat we dat kunnen vergeten. De rij op het busstation is enorm!

Er is in de dagen ervoor zoveel regen gevallen in Glastonbury, dat het hele terrein heel erg modderig was en caravans en campers per stuk naar de campings getrokken moeten worden. Alle verkeer in de regio zit hierdoor helemaal vast, waaronder de bus die wij naar het festival nemen.

Er wordt door de organisatie opgeroepen om die dag niet meer te proberen naar het terrein te reizen, maar het een dag later te proberen. Aangezien wij geen plek hebben om te overnachten, is dit voor ons niet echt een optie. We blijven lekker in de rij staan. Aangezien het ontzettend lang duurt, gaan we om en om nog even naar buiten. Even wat lekkers halen (zoals donuts en gin tonics) en Engelse simkaarten zodat we makkelijk contact kunnen houden met elkaar.

Ondertussen heb ik via Twitter contact met Radio 5, die me graag willen interviewen over deze chaos. Na 4,5 uur wachten, kunnen we eindelijk de bus in en de rit loopt voorspoedig. In de bus doe ik via WhatsApp het interview met radio 5 over de situatie en het festival, erg leuk om te doen. Helaas is het fragment niet meer terug te luisteren.

We zijn er!

Als we aankomen op het terrein is het gelukkig gestopt met regenen, maar het terrein is inderdaad een enorm drassige modderpoel. Maar goed dat we onze regenlaarzen aan hebben! Voorafgaand aan het festival hadden we nog een groot probleem met onze festivalkaarten.

Ze zijn een paar weken geleden aangetekend verstuurd door PostNL, maar ze zijn nooit bij ons aangekomen. De kaarten zijn bij een wildvreemde afgeleverd en dat heeft voor heel veel stress en paniek gezorgd. De organisatie heeft ons toegezegd dat er een nieuw setje bij de ingang zou liggen en dat is toch wel een beetje spannend. Zouden ze er wel zijn? Gelukkig liggen er inderdaad kaarten klaar en kunnen we naar binnen!

We zoeken snel een mooi plekje om onze tenten op te zetten. Dit doen we op een heuvel, want we willen geen risico lopen dat onze tenten overstromen. Tijdens het uitpakken maak ik een hele stomme fout. Ik wil iets uit mijn toilettas pakken en haal mijn vinger open aan een scheermesje. Het is een behoorlijk diepe snee en het bloed als een rund! Mijn eerste actie op het festivalterrein is dan ook een bezoek aan de eerste hulp. Daar maken ze de wond schoon en verbinden ze mijn vinger (met hechtpleisters). Wat een lekker begin van Glastonbury Festival 2016!

Het is inmiddels al best laat, dus we lopen maar een klein stukje over het terrein. O.a. naar Avalon, waar de zon mooi onder gaat. Mijn ogen vallen langzaam dicht van de vermoeidheid, dus ik duik lekker mijn tent in. Morgen weer een dag!

Zondsondergang op Glastonbury

Op ontdekkingstocht

Helaas slaap ik die eerste nacht niet geweldig. Ik moet weer even wennen aan het glijbaaneffect, we staan namelijk een beetje schuin op een heuvel. Wel worden we wakker worden met een zonnetje, heerlijk! Samen gaan we op ontdekkingstocht om het terrein te verkennen. Glastonbury is zo groot dat je daar makkelijk een dag zoet mee bent.

We beginnen bij The Park met de Ribbon Tower. Deze toren kun je beklimmen en vanaf hier heb je een heel gaaf uitzicht op het festivalterrein. Dan pas zie je hoe immens groot het allemaal is. Daar vlakbij staat het Glastonbury sign op een heuvel en die moeten we natuurlijk ook even beklimmen. Ook vanaf daar heb je een geweldig mooi uitzicht.


New York Brass Band

Jess en ik proberen onze benen een beetje te sparen (rondwandelen in de modder met regenlaarzen is heel erg zwaar), dus doen even lekker luxe. We kopen een paar campingstoelen en een fles wijn en gaan midden in het grote veld voor de Pyramid stage lekker chillen.

Na ons welverdiende rustmoment wandelen (of glibberen) we door de modder naar de andere kant van het terrein voor een optreden van de New York Brass Band. Deze band heb ik tijdens Glastonbury 2014 ook gezien en de New York Brass Band staat garant voor een leuk feestje. Ze spelen namelijk alleen maar bekende pophits. Het leuke was deze keer dat ze niet op het podium staan, maar midden in het publiek. Superleuk en we hossen en dansen er op los. Wat een heerlijke start van het muzikale deel van het festival.

Daarna drinken we samen met Remon nog wat cocktails en dwalen we verder wat wat over het terrein. Op de modder na (waar ik nu al gespierde benen van krijg) zijn de eerste twee dagen op Glastonbury Festival 2016 helemaal top.

Lees nu ook het volgende reisverslag: Glastonbury 2016 part 2: nog meer modder en amazing Adele

Wil je meer lezen over Glastonbury en Engeland?

Lees dan ook deze artikelen:

Ben je geïnteresseerd in de geschiedenis van Glastonbury? Dan zijn dit een paar leuke boeken:

Glastonbury 50 – The Official Story of Glastonbury Festival

50 Years of Glastonbury – Music and Mud at the Ultimate Festival

Meer reisverslagen lezen?

2016 is een ontzettend leuk reisjaar en ik maak veel toffe trips. Lees ook deze reisverslagen:

Co

Als introvert meisje uit de provincie droomde ik altijd al van lange verre reizen. Ik dacht dat het altijd bij dromen zou blijven, maar inmiddels reis ik 6 tot 8 maanden per jaar en wandel ik duizenden kilometers in de mooiste natuurgebieden. Op deze website lees je alles over mijn favoriete bestemmingen en wandelroutes.

Bekijk alle artikelen

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

2 reacties