Cuzco en de heilige vallei | Reisverslag Peru #8

De afgelopen vijf dagen verbleef ik in Cuzco. En wat is dit een geweldige stad! Naast dwalen door de mooie straten, maakte ik ook een uitstapje naar de heilige vallei. In deze blog een (lang) reisverslag van mijn belevenissen.

Op naar Cuzco!

Na twee ijskoude nachten in Puno was ik blij om weer in de bus te stappen, op naar Cuzco! Ik trakteerde mezelf (voor de laatste keer) op een superluxe stoel in de bus en heb heerlijk relaxed zitten lezen en uit het raam gekeken tijdens de zeven uur durende busrit.

In het hostel zou ik Marian en Pieter (België, ken ik uit in Arequipa) en Frank (Australië, ken ik uit Lima) treffen en toevallig zag ik dat ze een kamer deelden, dus regelde ik dat ik daar ook bij kwam. Leuke verassing! We zijn gezellig met z’n vieren wezen eten in de lekkerste (en duurste) italiaan van Cuzco: Carpe Diem.

Ondanks de gezellige kamergenoten heb ik die nacht amper geslapen in het hostel. Er hing overal (ook in de kamer) een enorme rook- en wietlucht. Het bed lag ook nog eens verschrikkelijk, het is mij echt een raadsel waarom dit hostel (Klix) een 9,6 op booking.com heeft. De volgende ochtend heb ik gevraagd of ik mijn reservering van zes nachten aan kon passen en gelukkig hoefde ik er maar twee te betalen. Ik heb meteen een nieuw hostel geboekt voor de andere vier nachten.

Sacsayhuamán

Mijn eerste plan in Cuzco was om een korte wandeling te maken naar Sacsayhuamán (backpackers noemen het sexy woman), een ruïne van een fort uit 1500. Ik maakte meteen kennis met de vele trappen en hoogteverschillen in Cuzco, alle straten en trappen zijn hier supersteil! En omdat Cuzco op een hoogte ligt van bijna 3400 meter is dat best wel een dingetje.

Maar ik laat me niet kennen en sta ik toch redelijk snel op de top bij Sacsayhuamán. Een toffe plek om te bezoeken, niet alleen de uitzichten op Cuzco zijn geweldig, maar ook de grote stenen muren.

Weg uit dat wiethostel!

Na een paar uurtjes was het tijd voor een late lunch en dwaalde ik nog even door de San Pedro Market (gigantische markt, ontworpen door Gustave Eiffel). Terug in het hostel ben ik toch wel een beetje down. De andere hostelbewoners zijn niet echt gezellig (vooral stoned) en het stinkt echt heel erg. Ik zie er als een berg tegenop om hier nog een nacht te moeten slapen.

Dus besluit ik om per direct te vertrekken en boek ik een superluxe hotel om de hoek. Beste beslissing van deze reis! Het kan me echt geen zak schelen dat ik een nachtje dubbel moet betalen, ik wil voor geen goud nog een nacht in dit wiethostel blijven. Na 3 weken slapen in dorms is het ook heel erg fijn om even een plekje voor mezelf te hebben, genieten! Het hotel (San Francisco Plaza) is echt supermooi, met een grote (overdekte) binnenplaats.

Op naar een nieuw hostel

De volgende ochtend blijf ik zo lang mogelijk in mijn fijne hotel (hoef pas om 11 uur uit te checken). Maar goed ook, want het regent keihard en dat is in Cuzco niet normaal in juli (dit zou het droge seizoen moeten zijn). Gelukkig was het droog als ik naar mijn nieuwe hostel loop, Nao Victoria in een zijstraatje van Plaza des Armas. En wat een verademing! Dit hostel is net een maand open en weet precies wat nodig is in een dorm: per bed 2 stopcontacten, een lichtje, een gordijn, een echt matras (meestal zijn het van die doorgezakte dingen) en een extra warme deken.

Met hernieuwde energie dwaal ik vervolgens door Cuzco. Ik bezoek het regionale museum (goed getimed tijdens een enorme onweersbui) en doe een Free walking tour (waar we o.a. Lama en Alpaca-les krijgen), leuk om wat te leren over deze boeiende stad.

Dagje hiken in de heilige vallei: Pisac

Ik wilde graag een uitstapje naar de heilige vallei maken (een gebied stampvol mooie Inca-ruïnes en andere archeologische vondsten). Je kunt een dagtour boeken om alles te zien, maar dan is het wel Japanner-style: uitstappen, foto’s maken en doorrr. Nou had ik al zo’n soort tour in de Colca Canyon gedaan, en ik had niet zoveel zin in nog zoiets.

Een van de mooiste plekken in de heilige vallei is het dorpje Pisac en laat daar vanuit Cuzco nou een rechstreeskse bus naar toe gaan. Na een busrit van een uur was ik 3 soles (€0.80) armer en sta ik in Pisac. Ik ben meteen onder de indruk, wat een mooi stadje! Ik haal een sandwich to go bij een cafeetje en begin aan de klim naar de ruïnes. Een goede hike om te oefenen voor de Inca-trail, want er zitten flink wat trappen in.

De wandeling was best pittig, maar prachtig. En omdat ik alleen ben, kan ik lekker mijn eigen tempo aanhouden, dat maakt het toch wat minder zwaar. De uitzichten onderweg zijn geweldig en om de haverklap kom ik een inca ruïne tegen. Ik blijf maar foto’s maken.

Pas na 1,5 uur kom ik de grote groepen toeristen tegen, maar dan ben ik al bijna aan het einde van mijn klim. Het hoogste punt (3500 meter) bereik ik in een uur en drie kwartier, wat ik zelf nog best wel knap vindt (locals doen het in 1,5 uur). Ik geniet met volle teugen van deze tocht, het is hier zo mooi!

Na een lunch op een bergtop wandel ik langzaam weer naar beneden. Ik ben echt zo blij dat ik dit niet met een tour heb gedaan, nu heb ik zoveel meer tijd om er echt van te genieten! De bus naar Cuzco staat al klaar en voordat ik het weet sta ik weer op het Plaza des Armas, waar het stortregent.

Samen met Frank dwaal ik nog een middagje door de stad, we bezoeken wat (slechte) musea en stoppen regelmatig voor een kopje koffie of thee (want dan blijven we tenminste droog). Ik duik om acht uur mijn bed in, want de volgende ochtend gaat de wekker al om drie uur.

Mislukte tour naar Rainbow Mountain

Over Rainbow Mountain heb ik best even getwijfeld, zal ik wel of zal ik niet? Het is een geweldig mooi landschap, maar de tocht ernaartoe is erg zwaar (een lange wandeling naar een hoogte van 5100 meter). Na de fijne wandeling in Pisac besloot ik om het toch te proberen. Bij een reisbureautje (aangeraden door de tourguide van de Free walking tour) boek ik de luxe versie van de tour: een klein busje, goed ontbijt en een engelse tourguide).

Om half 4 ’s ochtends word ik opgehaald bij mijn hostel en kan de lange busrit naar het startpunt van de wandeling naar Rainbow Mountain beginnen. Rond een uur of zes (het is net licht) rijden we de bergen in en zie ik dat het hard sneeuwt. Is dit wel verantwoord? De kliffen zijn heel erg diep en het is een hele smalle bergweg. Mijn hart zit regelmatig in mijn keel, ik vind het doodeng. Gelukkig bereiken we op gegeven moment de plek waar we ontbijten. Niks luxe (klein broodje met boter en jam) en de Engelse tourguide is nergens te bekennen. Lekker dan! We bevriezen ook bijna, want het blijft sneeuwen.

Ik wil terug naar Cuzco!

Kort na het ontbijt krijgen we het bericht dat we Rainbow Mountain niet kunnen zien in deze sneeuwbui (goh) en dat we een alternatieve tour krijgen. Niemand heeft daar natuurlijk zin in, maar het moet maar. We moeten die doodenge bergweg weer af (die inmiddels nat en glad is) en af en toe komen we tegenliggers tegen. Engste momenten van mijn reis tot nu toe, want passeren op deze weg gaat bijna niet. De communicatie is erg onduidelijk, maar we worden op gegeven moment de bus uit gedirigeerd bij een of andere Inca-ruïne. Het sneeuwt nog steeds en de bewolking hangt laag, waardoor we er weinig van zien. Meerdere mensen willen liever per direct terug naar Cuzco, dus dat vraag ik aan de tourguide. Hij doet wat moeilijk, maar geeft aan dat als er genoeg animo is, dat we dat dan kunnen doen. Uiteindelijk moeten we nog drie (!) uur in het busje wachten tot we teruggebracht worden naar Cuzco. Wat een verspilling van deze dag!

Klusjesdag

En dan is het tijd voor mijn laatste volle dag in Cuzco voordat de Inca Trail start. Ik noem hem klusjesdag, want ik ren (of wandel) de hele dag van hot naar her. Ik laat mijn was nog een keertje doen (nog best een lastige opgave om op zondag een wasserette te vinden die dezelfde dag levert), laat een trui maken en ga souvenirs shoppen.

Ook bezoek ik het reisbureau waar ik de Rainbow Mountain tour heb geboekt om even te klagen. Ze spreken plots geen woord Engels meer, maar ik krijg wel een klein beetje geld terug. Dat wordt in ieder geval een hele nare review op Tripadvisor, haha!

Ik doe ook nog een klein beetje sightseeing en bezoek de Inca ruïne Q’enqo (weer een leuke klim). Niet zo groot en mooi als Sacsayhuamán, maar toch leuk om te zien.

’s Avonds heb ik een briefing voor de Inca Trail die morgen start. In een uur tijd horen we wat we de komende vier dagen gaan doen en het klinkt best wel pittig. Daarna snel eten en tas pakken, want ik mag weer op een heerlijke tijd opstaan: de wekker gaat omm 10 voor 4. To be continued!

Lees nu mijn volgende reisverslag: Met volle teugen genieten van de Inca Trail | Reisverslag Peru #9

Wil je alle reisverslagen lezen van mijn soloreis in Peru? Je kunt ze vinden op deze pagina.

Meer lezen over Cuzco en de heilige vallei?

Lees dan ook een van deze artikelen:
– Wandeltip: van Cuzco naar Sacsayhuamán
– Top 5 Cuzco (Peru): deze dingen mag je niet missen
– Wandelen in Pisac – Heilige Vallei in Peru