Camino Francés week 1: even wennen & mooie ontmoetingen | Reisverslag

Ik loop de Camino Francés van St. Jean Pied de Port naar Santiago de Compostela. In dit reisverslag deel ik mijn ervaringen van de eerste week.

In maart 2025 loop ik de Camino Francés van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostela. Ik heb de afgelopen jaren al veel stukken van verschillende camino’s gelopen (waaronder de Camino del Norte in 2022). Dit is mijn eerste volledige Camino. Tijdens de wandeling hou ik een dagboek bij. Dit zijn mijn reisverslagen van de eerste week.

Reisdag: van Groningen naar Bayonne

4 maart 2025 is de dag dat ik de deur uitstap om te beginnen aan mijn eerste echte volledige Camino. Ik vertrek iets eerder dan mijn treinschema, ik heb namelijk nog wel eens pech met treinen. Vandaag zijn ze me gelukkig goed gezind. Ik moet vijf keer overstappen en daar heb ik ruim de tijd voor; ze zijn allemaal keurig op tijd. In Parijs heb ik zelfs een beetje tijd over, dus maak ik nog een korte wandeling; langs Saint-Sulpice, door Jardin du Luxembourg naar Montparnasse. Genieten!

Het laatste stuk van Parijs naar Bayonne duurt voor mijn gevoel het langst, ik ben inmiddels behoorlijk gaar. Iets na acht uur ‘s avonds kom ik aan en gelukkig zit mijn hotel tegenover het station. Ik haal nog snel een pizza en duik meteen mijn bed in. Ik ben heel benieuwd hoe het er hier morgen met daglicht uitziet!

• Overnachting: Hôtel Côte Basque in Bayonne. Mooi ingericht en pal naast het station.

Camino dag 0: Op naar Saint Jean-Pied-de-Port

Helaas slaap ik vrij onrustig, dus ik word niet echt uitgerust wakker. Dat is vandaag niet zo erg, want het is vooral een relaxdag met een kleine verplaatsing. In de ochtend dwaal ik een beetje door Bayonne, een leuk stadje met een verrassend mooi historisch centrum. Ik plof neer op het terras van een bakkerij voor een café au lait en twee mini croissaints. Op gegeven moment komt zelfs de zon even om de hoek kijken, dit is echt genieten!

Dan is het tijd om uit te checken en zit ik nog een uurtje voor het station lekker te lezen in de zon. Wat een mazzel met het weer! Het is zo’n 20 graden, dus de jas kan zelfs uit. Laten we hopen dat het weer tijdens het wandelen ook zo goed is.

Met een heel klein treintje reis ik in een uur naar Saint-Jean-Pied-de-Port (SJPDP). De uitzichten onderweg zijn prachtig; pittoreske dorpjes en de bergen worden hoger en hoger. Samen met nog zes andere pelgrims stap ik de trein uit. Het wandelseizoen start meestal pas in april, dus het is nog vrij rustig.

Ik zoek mijn accommodatie op (voorlopig de laatste privékamer) en eet een enorme baguette met omelet op een terras voor nog geen €5. Frankrijk is ook niet echt duur.

Daarna zoek ik het pelgrimskantoor op waar ik samen met een meisje uit Korea (Su) instructies krijg over de route van morgen. Ook schaf ik een credential aan en krijg ik m’n eerste stempel. En last but not least: ik mag een schelp pakken om aan m’n tas te hangen. Nu is het “echt”.

Ik dwaal nog even door het stadje, SJPDP is echt ontzettend mooi en je ziet overal referenties naar de Camino. Aan het eind van de middag haal ik nog wat boodschappen bij de Lidl en de rest van de dag relax ik in mijn kamer. Ik ben zo benieuwd naar morgen!

• Overnachting: Hotel La Villa Esponda. Mooie locatie en zelfs een klein keukentje.

Camino dag 1: Over de Pyreneeën naar Roncevalles

Ik word uitgerust wakker, zo fijn! Ik doe nog wat yogaoefeningen, ontbijt, herpak mijn tas en rond 7.45 uur stap ik de deur uit. Buen Camino!

Vanuit Saint-Jean-Pied-de-Port kun je kiezen uit twee verschillende routes. De Napoleonroute (gaat naar een hoogte van 1400 meter) en de Valcarlosroute (hoogtepunt is 1000 meter). Omdat de hoge route gesloten is tot 1 april, moet ik voor de andere route kiezen.

Ik loop al snel over smalle landwegen en zie de eerste anderhalf uur helemaal niemand. Bijzonder! Net voor de grens met Spanje tref ik de Engelse James, grappig dat we beide een naam hebben die je kunt herleiden naar de Camino (Jacobsweg in het Nederlands en St James Way in het Engels).

Grappig genoeg is de grens nergens met een bord aangegeven, er staat enkel een groot winkelcentrum met Spaanse winkels. Daar drink ik samen met James een kopje koffie (de eerste cafe con leche!) en de rest van de dag wandelen we samen. Inmiddels is het ook niet zo stil neer op het pad, we komen af en toe kleine groepjes wandelaars tegen.

De route volgt (helaas) vooral een asfaltweg en je moet echt uitkijken als er een auto aankomt. Gelukkig zijn er hier en daar wat detours door schilderachtige dorpjes. De laatste vijf kilometer gaan steil omhoog, ik was al bijna vergeten dat we door de Pyreneeën moesten. Tijdens de klim ontmoeten we diverse andere pelgrims, zoals de Amerikaanse Patrick, de Canadese Evan, de Nederlandse Albert en de Italiaanse Ignacio.

De klim valt vies tegen en is veel zwaarder dan ik dacht. Wellicht was het verstandig geweest om in het dorpje onderweg even wat langer te rusten en te eten, het is meteen mijn eerste leermoment op de Camino. Maar uiteindelijk is het te doen en rond half drie ‘s middags sta ik in mijn eerste Albergue van deze camino.

We overnachten in het klooster van Roncevalles. Het is niet heel druk, ik denk tussen de 25 en 30 pelgrims (er is ruimte voor 200). De rest van de dag moet ik echt even bijkomen (ik voel de spieren in m’n benen goed) en we sluiten af met een driegangenmaaltijd in het naastgelegen restaurant.

Overall was het een prima eerste dag! Ze zeggen dat dit ook de zwaarste etappe is van de Camino Francés, dus die hebben we alvast gehad!

• Kilometers vandaag: 25
• Kilometers totaal: 25
• Overnachting: Albergue de Peregrinos de Roncesvalles – Basic, maar geweldige locatie (en de enige herberg op deze plek).

Camino dag 2: Waar gaan we slapen?

Ik ben extreem vroeg wakker en sta rond zes uur maar op. Ik ben niet de enige; er zijn al meer mensen aan het rommelen in de gemeenschappelijke ruimte. Hoewel het nog donker is, vertrek ik al rond kwart voor zeven. Ik hou ontzettend van de rust in de vroege ochtend, dus ik geniet met volle teugen.

Mijn plan is om Burguete, een dorpje 3 kilometer verderop, te gaan ontbijten, daar zou een cafe open moeten zijn. Helaas heb ik pech, dus loop ik verder. Ook in de twee dorpjes erna is niets te vinden, ik blijf maar lopen. Gelukkig heb ik een appel, crackers en mueslirepen bij me, dus ik verhonger niet.

Het pad is veel fijner dan gisteren, een beetje op en neer en amper asfalt. Het gaat van bospaadjes naar heuvels het mooie uitzichten. Ik zie regelmatig roofvogels over het land vliegen, op zoek naar eten. Prachtig!

Na 12 kilometer is het raak en kan ik een koffie met tortilla bestellen. Gaat er goed in! Dat is ook het moment dat ik meerdere pelgrims zie. De Oostenrijkse Johannes komt al snel bij me zitten, net als de Amerikaanse Patrick. En zelfs James komt erbij. Het is erg gezellig en we lopen samen naar Zubiri. De weg hierheen heeft een paar flinke stijgingen en afdalingen, maar we slaan ons er goed doorheen.

Zubiri is eigenlijk het einde van de etappe, maar het is pas een uur ‘s middags. Na een lunch in een café besluiten Patrick, James en ik nog 5 kilometer verder te lopen naar Larrasoaña. Hier zou ook een hostel open moeten zijn. Helaas klopt de informatie die we hebben niet, het gaat pas over 3 dagen open. En we hebben al 29 kilometer in de benen, wat nu?

Gelukkig treffen we Olivier, de eigenaar van het supermarktje in het dorp. Hij heeft de Camino 14 keer gelopen en is echt een engel. Hij regelt dat we in het dorp in een pension terecht kunnen (samen met Ben en Johannes die ook nog komen aanwandelen). Het is eigenlijk nog niet geopend voor het seizoen, dus we hebben het hele gebouw voor onszelf.

Avondeten is ook nog een uitdaging, maar ook daarin is Olivier weer een reddende engel. Hij tovert een driegangendiner uit de hoge hoed, die we nuttigen aan een tafel midden in zijn cafe.

Ken je het gezegde “The trail provides”? Dat is precies wat er vandaag gebeurde op de Camino. Ik ben heel benieuwd hoe dit avontuur verder gaat!

• Kilometers vandaag: 29
• Kilometers totaal: 54
• Overnachting: Casa Tau. Was eigenlijk nog niet geopend voor het seizoen, maar ze maakte toch een paar kamers voor ons klaar.

Camino dag 3: Pamplona, de eerste grote stad

Voor het ontbijt mogen we vandaag weer aanschuiven in de winkel van Olivier. Een heerlijke warme croissant en een lekker kopje groene thee, het gaat er goed in! Ik ga rond kwart over acht samen met James aan de wandel. Een vrij late start, maar de afstand is ook niet zo groot vandaag. Patrick sluit niet veel later aan.

Het pad gaat hier en daar door het bos en langs de N135, de weg die we al vanaf het begin volgen. Er zijn amper dorpjes onderweg, dus geen koffiebreak.

Na een paar uur zien we steeds meer bebouwing en drukke verkeerswegen; Pamplona is in zicht! Via een prachtige middeleeuwse brug lopen we Villava (een voorstad) in, hier duiken we het eerste beste café in. Ben zit er al en Johannes duikt even later ook op. We zijn weer compleet!

Een uur later lopen we via de enorme muren de mooie binnenstad van Pamplona in. Ik was hier drie jaar geleden ook, toen was het 35+ graden en waren de straten nagenoeg leeg. Vandaag is het een drukte van belang, elke bar zit vol en er staan flinke rijen bij de bakker.

Ik overnacht met Ben en James in het grote pelgrimshotel in de binnenstad, een oude kerk. We zijn de eerste, dus kunnen in alle rust douchen en de was doen. Het is zo fijn om weer schone kleren te hebben! We nemen nog een kijkje in de kathedraal (erg mooi) en vermaken ons de rest van de dag in verschillende pinchosbarren. De hapjes en de wijn smaken heerlijk. Wat een leven op de Camino!

• Kilometers vandaag: 16
• Kilometers totaal: 70
• Overnachting: Albergue Jesus y Maria. Basic, maar op een geweldige locatie midden in het centrum.

Camino dag 4: Volop genieten

Ik vertrek net voor het licht wordt uit het hostel. De straten van Pamplona zijn niet helemaal leeg, ik kom zowel dronken uitgaanspubliek als mensen die hun hond uitlaten tegen.

Via de universiteit van Navarra loop ik de groene heuvels weer in. Hoewel ik het best leuk vond in de stad, voelt dit zoveel fijner! Ik heb al een appel en een reep op, maar als ik iets na achten een bord zie met “padaria op 300 meter” twijfel ik. Zal ik? Omlopen vind ik nooit fijn, maar een snelle check in de app leert me dat er voorlopig niets anders is. Ik heb dan ook even een heerlijke pauze met een cafe con leche, een tortilla en een croissant. Ik had enorme trek, het gaat er goed in.

Helemaal opgeknapt ga ik weer verder met de Camino en die is echt schitterend vandaag, net als het weer. Groene heuvels, mooie uitzichten en daardoor zie je ook hier en daar stipjes met een rugzak; de andere pelgrims op het pad.

Halverwege tref ik opeens James en we doen samen de laatste klim naar Alto de el Perdon. Hier staat ook Johannes, dus we doen gezellig een gezamenlijke fotoshoot voor het pelgrimskunstwerk.

Daarna gaat het pad vooral omlaag en lopen we van het ene naar het andere mooie dorpje. Het is perfect wandelweer, niet te warm, niet te koud. Ik geniet er met volle teugen van.

Tegen half twee zijn we in Puente la Reine. We hebben keus uit twee hostels; de zeer basic municipal (gemeentelijke) of een wat duurder privéhostel. We kiezen voor de laatste en worden met open armen ontvangen door de Braziliaanse eigenaresse Natalia. Een mooie ruime kamer, geweldige badkamers en een groot terras om lekker in het zonnetje te zitten.

Ik leer weer allemaal nieuwe mensen kennen en we gaan uit eindelijk met een man of negen dineren in een van de restaurants in het oude stadje. Weer een prima dag op de Camino. Ik heb (nog) geen blaren en voor de rest valt het ook wel mee met de pijntjes. Ik ben wel erg moe steeds, maar aangezien ik niet al te best slaap is dat niet zo gek.

• Kilometers vandaag: 26
• Kilometers totaal: 96
• Overnachting: Albergue Estrella Guía. Privéhostel, wat prijziger dan de andere hostels, maar wat mij betreft absoluut de moeite waard. Goede sfeer en mooie inrichting.

Camino dag 5: De break up

Ik word pas om 5.45 uur wakker, veel later dan normaal. Ik slaap steeds beter, top! Samen met James en Jacqui (uit Australië) loop ik het stadje uit. Ik ben ze al snel kwijt, want ze lopen sneller dan mij en ik stop een paar keer om nog wat foto’s van de prachtige brug te maken.

Het is behoorlijk fris deze ochtend, maar als je loopt krijg je het al snel warm. Vooral als het pad steil omhoog gaat! De dorpjes waar ik doorheen loop zijn vandaag nog mooier dan in de voorgaande dagen. Vooral Cirauqui ligt er prachtig bij, op een heuvel tussen de olijfbomen en wijngaarden. Hier tref ik de Canadese Evan en we verorberen een croissant die net uit de oven komt bij de lokale bakker. Zo lekker!

Er komen nog meer pelgrims aangelopen en ik ken inmiddels iedereen. Zo grappig hoe je snel een soort van community bent met elkaar! Ik loop met James weer verder en we krijgen niet veel later gezelschap van een oudere man genaamd Fernando (een local). Hij praat honderduit in het Spaans en ik snap er ongeveer 30-40% van wat hij allemaal zegt. Hij geeft in ieder geval veel tips over de Camino, want hij heeft hem twaalf keer gelopen.

Bij Lorca nemen we afscheid en ook James loopt daar door. Het is namelijk voor het eerst dat we een andere bestemming hebben. Mijmerend loop ik alleen verder door het mooie landschap. Het zonnetje schijnt volop, dus dat is extra genieten.

De laatste vijf kilometer sluit Evan bij me aan en we zijn rond kwart voor een bij de albergue in Estella. Uiteindelijk overnachten ook Patrick en Johannes in dit dorp en zijn Ben en James nog 10 kilometer doorgelopen. Best gek, we hebben sinds het begin van de tocht veel tijd samen doorgebracht, maar zo’n “break up” komt natuurlijk vaak voor op de Camino. Ik ben in ieder geval erg blij met een relaxte middag, Estella is echt een heel mooi stadje. Morgen hoop ik weer eens wat meer kilometers te maken, wie weet haal ik dan iedereen weer in.

• Kilometers vandaag: 22
• Kilometers totaal: 118
• Overnachting: Albergue de peregrinos de Estella. Zeer basic, maar ook zeer goedkoop en op een goede locatie aan de Camino.

Dit was de eerste week alweer! Het lopen gaat me goed af, ik heb (nog) geen blaren of pijntjes en ik ben keurig op schema om voor 7 april aan te komen in Santiago. Ik ben erg benieuwd naar de volgende weken!

Lees verder: Camino Francés week 2: ziek en opnieuw beginnen | Reisverslag