Camino Portugués #1: Alleen starten in Lissabon | Reisverslag

Ik start mijn Camino Portugués in Lissabon. In deze eerste week wandel ik langs de Taag, heb ik last van een hittegolf en vind ik mijn ritme op de Camino.

De Camino Francés die ik in maart liep, is me zo goed bevallen dat ik vrijwel direct besluit om dit jaar nog een Camino te lopen. Deze keer de Camino Portugués met Lissabon als startpunt. Tijdens de wandeling hou ik een dagboek bij. Dit zijn mijn reisverslagen van de eerste week.

Reisdag: van Zuidhorn naar Lissabon

Mijn reis begint goed, de eerste trein naar Groningen had vertraging, waardoor ik de trein naar Schiphol mis. Gelukkig vertrek ik altijd extra vroeg en ben ik met de volgende trein (inclusief extra overstap in Zwolle) nog steeds ruim op tijd. Op Schiphol kan ik zelfs nog even naar het panoramaterras om even te lunchen en vliegtuigen te kijken. Hoewel ik best vaak gevlogen heb, blijf ik het indrukwekkend vinden dat zo’n zwaar vervoersmiddel zo de lucht in gaat.

De rij bij de tassencontrole is erg kort en ik word er voor het eerst in lange tijd niet uitgepikt. Meestal moet ik wel een extra controle doen. De laatste keer waren mijn statief en een appel de boosdoener, die had ik nu niet mee. Mijn vlucht van Transavia vertrekt natuurlijk vanaf de verste gate die er is op Schiphol (D86). Ik vind het niet zo erg, zo kom ik ook nog aan mijn stappen vandaag. 

Het vliegtuig vertrekt een kwartier later dan gepland, maar haalt dat onderweg wel in. Voor mijn gevoel schiet het niet heel erg op, ik heb een heel boek uitgelezen en serie gekeken. Bij de daling zit ik zoals gewoonlijk tegen het raam geplakt. Ik kom graag in Portugal en ik vind het altijd geweldig om de voor mij zo bekende plekken te zien. Tijdens de landing zie je altijd heel duidelijk de Ponte de 25 Abril (een kopie van de Golden Gate Bridge), het centrum en Castelo de Sao Jorge op de heuvel. Portugal voelt altijd als thuiskomen.

Ik heb voor vannacht nog even een privékamer geboekt, de goedkoopste die ik kon vinden met goede recensies. Hij zit in mijn favoriete wijk om te verblijven in Lissabon (volgens mij Santa Cruz), dus ik weet de weg. Ik eet een zeer smakelijke pad thai bij Luka, hier ben ik vorig jaar ook geweest met mijn beste vriendin Jess. Een mooie start van een nieuwe Camino!

• Overnachting: Appartamento Bernardim Ribeiro

Camino Portugués dag 1: Flamingo Party!

Ik slaap wat onrustig, want ik moet als dorpsmeisje toch altijd een beetje wennen aan stadsgeluiden. Ik ben vroeg wakker, dus scroll nog een beetje door social media. Mijn oog blijft hangen op een Facebookbericht van iemand die twee dagen voor mij is gestart vanaf Lissabon en het is een grote klaagzang over industrieterreinen en asfaltwegen.

Ik moet even slikken, de afgelopen weken heb ik van verschillende mensen gehoord dat er een reden is dat de Camino Portugués tussen Lissabon en Porto niet zoveel gelopen is: het is niet supermooi met veel industrie. Niemand van die mensen had het echter ook daadwerkelijk gelopen. En omdat ik liever een hele dan een halve Camino loop, heb ik eigenlijk vanaf het begin besloten om het vanaf Lissabon te doen. Zo zie ik ook net wat meer van Portugal. Ik hou in mijn achterhoofd dat het wellicht niet allemaal supermooi is de komende dagen, maar ga gewoon lekker van start.

Rond half negen ga ik de deur uit om de kleine drie kilometer van mijn accommodatie naar de kathedraal te lopen. Heb ik een gelijk een stukje sightseeing in Lissabon, ik kom op plekken waar ik nog niet eerder ben geweest. Na een heel dure koffie en een pastel de nata, stap ik de Sé de Lisboa in voor een credential. De eerste stempel staat er in en ik krijg mijn eerste “Bom Caminho” te horen. Ik kan beginnen!

Ik heb totaal geen plan voor vandaag, want mijn doel is om vooral goed naar mijn lichaam te luisteren. Er zijn de eerste 50 kilometer amper herbergen en ik loop de hele tijd langs stations, dus in het slechtste geval neem ik de trein terug naar Lissabon. Genoeg slaapplekken hier.

Vanaf Alfama loop ik via verschillende wijken vol street art richting het noorden. Het moderne Parque das Nações is een feest van herkenning, ik ben hier al vaak geweest. Lunch haal ik bij de supermarkt en ik eet het vlakbij Torre Vasco da Gama (het hoogste gebouw in Portugal) met uitzicht op de Taag op.

De rivier is mijn leidraad vandaag, ik volg hem kilometers richting het noorden. Bij Parque Papa Francisco begint mijn favoriete stuk van vandaag: een houten boardwalk van zo’n zes kilometer lang. Tot mijn verrassing staan hier echt honderden flamingo’s in het water, wat gaaf om te zien!

Inmiddels begint het flink op te warmen en voel ik me steeds vermoeider. Ik kom niet eens in de buurt van de eerste herberg vandaag, dus boek ik een kamer in Lissabon en reis ik vanaf Povoa met de trein terug naar de stad. Toch mooi 21 kilometer gedaan van de Camino (+ drie kilometer naar het beginpunt). Het was bij lange na niet lelijk of vervelend wandelen, een prima eerste dag!

Ik kwam slechts twee andere pelgrims tegen vandaag, wat een verschil met de andere routes!

• Van – naar: Lissabon – Povoa
• Aantal kilometers vandaag: 21
• Aantal kilometers totaal: 21
• Overnachting: Green Heart Hostel (privékamer, een paar uur van tevoren geboekt via Booking)

Camino Portugués dag 2: Kilometers vreten in de leegte

Iets voor acht uur ‘s ochtends sta ik in Povoa weer op de Camino. De zon is net opgekomen en zorgt voor een prachtige oranje gloed op de Taag. Beter kan de dag niet beginnen!

Ik blijf de rivier volgen, het zijn vooral houten vlonderpaden. Kilometerslang heb ik aan de linkerzijde een militair vliegveld en aan de rechterzijde de Taag, met rietkragen en veel vogels. Heet is echt heerlijk wandelen zo. Bij Alverca kijk ik even op de kaart, blijkt dat ik al vijf kilometer verkeerd loop, ik had via de andere kant langs het vliegveld moeten gaan. Oeps! Stiekem vind ik het helemaal niet erg, want mijn route was veel mooier en ik sta binnen vijf minuten weer op de Camino.

Na een koffiestop in de Pingo Doce moet ik drie kilometer langs een drukke autoweg, dat is andere koek… De ene na de andere vrachtwagen scheurt rakelings langs me. Ik ben superblij als ik in Alhandra aankom. Vanaf hier wandel ik weer over een mooi pad langs de Taag. Af en toe staat er een bankje, er zijn toffe muurschilderingen en zelfs watertappunten. Perfect zo!

In Vila Franca de Xira haal ik een salade en wat empanadas voor de lunch en daarna is het vooral kilometers vreten. Lange (asfalt)wegen, geen schaduw en de temperatuur loopt op naar 30 graden. Helemaal bezweet kom ik aan op het station van Vila Nova da Reinha en daar hou ik voor gezien. In dit dorpje is geen herberg, daarom neem de trein naar Azambuja. Een ritje van slechts zes minuten.

Ik heb de hele dag geen pelgrim gezien, maar in de herberg van Azambuja is het een drukte van belang. Een handvol pelmgrims die de Camino naar Santiago lopen, maar de meeste gaan naar Fatima. Het is wel gezellig, kan ik eindelijk even met wat mensen kletsen over het wandelen. Ik merk wel dat ik me niet helemaal fit voel, dus hou het qua avondeten bij een soepje en duik lekker op tijd mijn bed in. Benieuwd naar morgen!

• Van – naar: Povoa – Vila Nova da Rainha
• Aantal kilometers vandaag: 29
• Aantal kilometers totaal: 50
• Overnachting: Albergue de Peregrinos de Azambuja (niet gereserveerd, gewoon binnengelopen)

Camino Portugués dag 3: Luisteren naar je lichaam

Als ik ‘s ochtends naar trein loop om terug te gaan naar Vila Nova da Rainha, voel ik een stekende pijn in mijn linker achillespees. Oh jee! Ik weet dat ik gisteren veel van mijn lichaam heb gevergd door op flink tempo te lopen, het vele asfalt en te weinig drinken, dus vandaag moet het sowieso anders. Ik krijg deze waarschuwing niet voor niks.

Na zes minuten treinen sta ik weer op het pad en kan vervolgens langs het treinspoor weer anderhalf uur terug lopen. Ik doe rustig aan, geniet van de koele ochtendlucht en de zonsopkomst. De pijn verdwijnt gelukkig snel, dus wandelen lukt prima. Ik hou het in de gaten, vertraag een beetje en zorg ervoor dat ik genoeg water drink. Komt helemaal goed!

Terug in Azambuja duik ik een cafe in voor een koffie met pastel de nata en dan volgt een lang stuk van zo’n twaalf kilometers tussen de akkers. Lange lege rechte wegen, een felblauwe lucht, grote stofwolken van vrachtauto’s die af en toe voorbij komen en veel kleine vliegtuigjes; ik loop namelijk langs een vliegveld. Het is zaterdag, dus dat betekent ook veel fietsers. Ik hoor de hele tijd “Bom Caminho!”, superleuk.

In Valada ben ik weer herenigd met de Taag. In een café aan rivier bestel ik een broodje en geniet ik even van een heerlijk rustmoment. Via de dijk wandel ik langzaam naar mijn eindpunt voor vandaag. Hoewel het weer 30 graden is, voel ik me stukken beter dan gisteren. Regelmatig pauzeren en water drinken doen wonderen.

Iets voor drieën klop ik aan bij Quenta da Burra, een grote boerderij. Hier slaap ik met slechts een andere pelgrim (de Maleisische Jane) in een ruime kamer. Lekker lezen op de veranda, gezellig kletsen met een glaasje wijn en ik lig voor acht uur in bed. Ik heb slaap nodig en dit is de perfecte plek daarvoor.

• Van – naar: Vila Nova da Rainha – Porto de Muge
• Aantal kilometer vandaag: 25
• Aantal kilometer totaal: 75
• Overnachting: Quinta da Burra (particuliere herberg, avond ervoor gereserveerd via WhatsApp)

Camino Portugués dag 4: Schommelen tussen de wijngaarden 

Ik heb als een blok geslapen en ik kan er weer helemaal tegenaan vandaag. Het ontbijt is lekker en uitgebreid, perfect voor de zestien kilometer zonder faciliteiten waar ik vandaag mee start. Ik begin weer rond zonsopkomst en het is de eerste uren heerlijk koel, mede dankzij de dijk, die de zon nog even blokkeert.

Op gegeven moment zie ik een grote constructie op de dijk staan, het zal toch niet? Het is een enorme schommel, speciaal voor pelgrims! Natuurlijk moet ik daar even gebruik van maken. Schommelend bekijk ik het landschap. Hoe bijzonder om hier helemaal alleen te zijn en dit te mogen doen. Ik heb een grote glimlach op mijn gezicht.

Ik loop nog kilometers over de onverharde weg. In het begin tussen de akkers vol paprika’s en de dijk, daarna sla ik af om te vergapen aan de vele wijngaarden.

Tegen het einde moet ik omhoog klimmen naar het stadje Santarém. Het valt vies tegen, vooral omdat mijn achillespees flink protesteert. Ik loop bijna hinkelend de supermarkt in. Dit voelt niet goed, ik moet dit echt in de gaten houden… Met een tas vol eten dwaal ik door het stadje. Het heeft veel mooie (grotendeels vervallen) oude gebouwen. Een ruwe diamant. 

Na de afdaling plof ik neer op een bankje in de schaduw. Ik neem een extra lange lunchpauze om mijn voet te ontlasten. Ik leg hem omhoog op een tas en het voelt na een dik half uur weer een stuk beter.

De resterende kilometers naar Vale de Figueira tussen de wijngaarden zijn fijn, maar ook wel pittig vanwege de warmte. Tot mijn grote verbazing wordt ik aan het eind ingehaald door een Franse pelgrim (Gaspard), hij heeft de afgelopen dagen ook niemand gezien. We overnachten met nog een Fransman in hetzelfde guesthouse en eten samen in het lokale restaurant een heerlijke pizza. 

Voor mij is dit een perfecte dag op de Camino; alleen lopen vind ik heerlijk, maar het is wel fijn om ‘s avonds wat gezelschap te hebben.

• Van – naar: Porto de Muge – Vale de Figuiera
• Aantal kilometers vandaag: 28
• Aantal kilometers totaal: 103
• Overnachting: Casa das Laranjeiras (privékamer, ‘s ochtends geboekt via Booking)

Camino Portugués dag 5: Een relaxte wandeldag

Mijn achillespees is wat stijf als ik de deur uit stap, maar doet geen pijn. De stijfheid verdwijnt snel en ik heb er verder geen last meer van. Yes! Omdat er niet zoveel kilometers op de planning staan, start ik ietsje later dan normaal en doe ik het rustig aan. Via een eucalyptusbos loop ik het dorp uit en dan – net als gisteren – over onverharde wegen tussen de landerijen. Ik geniet met volle teugen, de temperatuur in de ochtend is perfect en ik hou enorm van de rust en de weidsheid van het landschap.

Na zo’n tien kilometer word ik ingehaald door de Spaanse Pedro. We kletsen even, maar hij loopt zo snel dat ik hem onmogelijk kan bijhouden. In Azinhaga plof ik neer bij een café voor een koffie en een pastel de nata. Een paar Portugese mannen op het terras willen heel graag dat ik bij ze kom zitten, ook al kunnen we elkaar totaal niet verstaan. Het is vrij hilarisch, ze bieden me van alles aan, van zelfgemaakte koekjes tot wijn (die laatste maar even afgeslagen).

De Franse Gaspard is inmiddels ook gearriveerd en we lopen samen naar het eindpunt van vandaag. Officieel gaat de Camino 7 kilometer vanaf hier langs een drukke autoweg, maar dat is doodeng. Grote vrachtwagens en bussen komen met hoge snelheid langs en er is amper een berm. Ik zag in mijn wandelgids dat er een alternatieve route is over een B-weg en we slaan zo snel mogelijk af. Het is 1 kilometer langer, maar veel veiliger en minder herrie. Ook hier is genoeg te zien, want om ons heen wordt er van alles geoogst. Ik zie onder andere paprika, peper, pompoen en mais. Je kunt hier een lekkere maaltijd samenstellen!

In Golegã eten we lunch op een terras en kloppen we aan bij een heel chique huis wat een hostel moet zijn. De vrouw die opendoet is vrij deftig, maar doet snel het hek voor ons open. Achter het hostel staat een gebouwtje met drie stapelbedden. Er is een keukentje en buiten kun je een handwas doen. Pedro, Gaspard en ik zijn de enige gasten.

Ik dwaal nog even door het stadje, het is erg mooi en staat bekend om paarden die hier vandaan komen. Ik haal wat bacalao, kaas en een fles wijn bij de supermarkt en klets nog even na met Pedro. Vandaag was echt een fijne dag!

• Van – naar: Vale de Figuiera – Golegã
• Aantal kilometers vandaag: 21
• Aantal kilometers totaal: 124
• Overnachting: Casa da Tia Guida (niet gereserveerd, gewoon aangeklopt)

Camino Portugués dag 6: De langste dag tot nu toe, maar niet alleen!

Tot mijn grote verrassing heeft de eigenaresse van het hostel een ontbijtje klaargelegd, wat fijn! Goedgemutst ga ik rond kwart voor acht van start en ik ben net Golegã uit als de zon opkomt. Het is weer een prachtige ochtend; vogels vliegen in grote getalen over en ik wandel tussen de fruitbomen.

Op gegeven moment zie ik een groot zwart dier de weg oversteken. Duidelijk (veel) groter dan een hond, mijn eerste ingeving is een beer. Die zijn hier niet, het blijkt een wild zwijn te zijn. Ik zie hem tussen de bomen rondscharrelen (hij ziet mij ook en houdt afstand, net als ik) en achter mij weer een paar keer de weg oversteken. Wow! 

Na een piepklein dorpje kom ik door Quinta da Cardiga, een vervallen landgoed dat nu een ghosttown is. Het moet vroeger echt enorm mooi geweest zijn en ik zie achter de bomen de Taag glinsteren. Er zijn een paar mensen bezig met een renovatie, ik ben heel benieuwd hoe het er over een paar jaar uitziet.

Na negen kilometer is er een cafe en neem ik even pauze. Elke bezoeker zegt vriendelijk gedag, de Portugezen zijn echt onwijs aardig. Na een flink stuk met veel bebouwing en olijfbomen (zonder schaduw en het is weer lekker warm) begint een van de meest uitdagende stukken van deze Camino tot nu toe: zeer heuvelachtig door het bos. Daar tref ik de Duitse Margrethe die ik op de eerste dag ook heel even heb gesproken, en we lopen de rest van de dag samen. Het is heel gezellig!

Asseiceira is een plek waar we nog even wat langer pauzeren. Ik met mijn voet omhoog en een koud blikje drinken eronder, mijn achillespees speelt weer helaas op. Ik heb wel het idee dat er verbetering is ten opzichte van de eerdere dagen, maar vind het nog steeds een beetje spannend.

De laatste tien kilometer naar Tomar is echt een uitputtingsslag. Het is 30 graden, bijna alleen maar asfalt, de hele tijd heuvel op, heuvel af en geen schaduw. Lekker zweten.

We zijn ook enorm opgelucht als we Tomar inlopen en dat is echt een prachtig stadje (de meest toeristische plek sinds Lissabon). Het enige hostel in het stadje is vol, dus ik heb een hotelkamer geboekt. Het is heel clean en wit en ik heb uitzicht op het kasteel op de heuvel. Ik ben moe, dus doe de rest van de dag niets meer behalve lekker relaxen met de beentjes omhoog. Morgen heb ik wel tijd voor sightseeing.

• Van – naar: Golegã – Tomar
• Aantal kilometer vandaag: 31
• Aantal kilometer totaal: 155
• Overnachting: Thomar Story – Guest House (‘s ochtends geboekt)

De eerste Camino-week in Portugal is voorbij gevlogen, maar ging niet zonder slag of stoot. De hitte maakt het wandelen behoorlijk pittig en dan ook nog die vervelende achillespees… Maar toch zie ik elke dag weer mooie dingen en geniet ik met volle teugen.

Lees verder: Camino Portugués #2: klimmen, zweten en genieten tussen Tomar en Coimbra