Camino Portugués #2: klimmen, zweten en genieten tussen Tomar en Coimbra | Reisverslag

De tweede week van mijn Camino Portugués gaat van Tomar naar Coimbra. Een warme, heuvelachtige week vol olijfbomen, ontmoetingen en verrassingen.

In de herfst van 2025 loop ik de Camino Portugués met als startpunt de Portugese hoofdstad Lissabon. Tijdens de wandeling hou ik een dagboek bij en dit zijn de reisverslagen van de tweede week (Tomar – Coimbra). Eerste week gemist? Lees dan: Camino Portugués #1: Alleen starten in Lissabon.

Camino Portugués dag 7: Sightseeing in Tomar

Ik blijf wat langer in bed liggen dan normaal. Dat mag, want ik heb een half dagje vrij. Rond half negen ga ik de deur uit. Mijn eerste stop is een café, waar ik een flinke galão (koffie met veel melk) en pastel de nata verorber. Daarna klim ik omhoog voor een bezoek aan Convento de Christo, de belangrijkste bezienswaardigheid in Tomar. Er is net een bus vol Amerikaanse toeristen aangekomen, dus ik moet er even omheen navigeren, maar wat een mooi gebouw! Vooral de kerk is rijk versierd, met veel bijzondere details en kleuren. Het is een flink complex, ik ben wel even bezig met mijn ontdekkingstocht.

Daarna neem ik nog een kijkje in het naastgelegen kasteel en beklim ik de muur. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de stad en de omgeving, maar ik vind het op gegeven moment wel erg druk worden. Na een relatief rustige week ben ik gewoon niet meer gewend om zoveel mensen om me heen te hebben. Ik vlucht snel het historische centrum in waar het verrassend rustig is, en kijk daar nog even rond. Tomar is echt een mooi stadje!

Ik moet om twaalf uur uitchecken, dus haal ik mijn spullen op en ga ik weer op pad. De Camino roept me weer! De temperatuur is weer opgeklommen naar zo’n 27 graden, dus ik ben blij dat het eerste deel door een soort van bos langs de rivier gaat. Er zitten ook weer wat venijnige klimmetjes in en overal waar ik kijk zie ik olijfbomen. Het vlakke en industriële deel langs de Taag voelt inmiddels ver weg. 

De laatste anderhalve kilometer heeft nog een leuke verrassing in petto, 10% omlaag en daarna meteen 10% omhoog. In combinatie met de hoge temperatuur (30 graden) is het wel een uitdaging. Helemaal bezweet kwam ik aan bij de herberg. Die is spiksplinternieuw en een bed kost slechts €7,50. Koopje!

Er is slechts een andere gast en ik juich zodra ze binnenkomt. Het is Jane! Superleuk, we hadden elkaar al een paar dagen niet gezien. Later komt er ook nog een Deen (Alan) en een Italiaanse (Lara). Absoluut geen volle bak, van de 10 bedden zijn er dus slechts 4 bezet.

Ik ben ga even naar het dorpscafe voor een drankje en maak daarna noodles in het hostel. Er is geen restaurant of supermarkt hier, dus kan ik eindelijk mijn “noodpakket” gebruiken. Het is wel gezellig, Jane heeft nog wat wijn en we kletsen nog even na met Alan. Goed nieuws trouwens, ik heb mijn achillespees helemaal niet gevoeld vandaag!

• Van – naar: Tomar- Calvinos
• Aantal kilometers vandaag: 11
• Aantal kilometers totaal: 166
• Overnachting: Albergue de Calvinos (niet gereserveerd, gewoon aangeklopt)

Camino Portugués dag 8: op en neer tussen de olijfbomen

Dankzij Jane (die nog veel brood en kaas heeft) starten we de dag met een flink ontbijt. Ik ga rond half acht samen met Alan de deur uit. Het is heel heuvelachtig vandaag, dus het gaat continu op en neer, overal staan olijfbomen en af en toe komen we door piepkleine dorpjes waar niemand lijkt te zijn.

Op gegeven moment is er een splitsing van de route. Links is korter en gaat door meer dorpjes over asfalt, rechts door het bos met een paar bezienswaardigheden. We kiezen voor de rechterroute, dus er komt 1 kilometer bij vandaag. Langs deze route vinden we een bijzonder graf in het bos (uit de tijd van de Visgoten – zo’n 1200-1400 jaar oud) en een prachtige kerk in het dorp Areias. Hier is ook een café waar we even pauzeren.

Het pad erna volgt regelmatig een lange autoweg (warm!), maar slaat gelukkig af en toe af naar bossen vol eucalyptus en kurk. Er staan een paar prachtige bomen, het zijn net kunstwerken.

Na 23 kilometer komen we aan in Alvaiázere, waar we hartelijk begroet worden door de hosteleigenaar. Hij geeft ons elk een hele bijzondere persoonlijke stempel. Hij beslaat 5 vakjes, maar wat een kunstwerk!

We gaan nog even lunchen bij het naastgelegen restaurant en de rest van de dag is het chilltijd. Ik moet me even toegeven aan de vermoeidheid. Zo’n langeafstandswandeling is fantastisch, maar doet wel wat met je lijf.

• Van – naar: Calvinos – Alvaiázere 
• Aantal kilometers vandaag: 23
• Aantal kilometers totaal: 189
• Overnachting: Albergaria Pinheiros (niet gereserveerd, gewoon aangeklopt. Ik sliep in een privékamer)

Camino Portugués dag 9: piepkleine dorpjes en mooie paadjes

Het is nog donker als ik de deur uitstap. Ik heb veel kilometers voor de boeg en de eerste 5 kilometer gaan steil omhoog, dus die wil ik achter de rug hebben voor het te warm is. Het gaat gelukkig heel voorspoedig en aan de andere kant van de “berg” tref ik Alan. We lopen samen weer verder.

Hoewel het pad net als de andere dagen regelmatig over asfalt gaat, zijn het vooral kleine wegen met amper verkeer. Nog vaker duiken we een smal pad in tussen de olijfbomen. Het is echt onwijs mooi vandaag! Regelmatig komen we door piepkleine dorpjes met huizen die overwoekerd zijn met bloemen. Ik geniet volop.

Na 12 kilometer hebben we een koffie & lekkersstop, perfecte timing! Ansião is de grootste plaats die we aandoen vandaag, dus we doen meteen wat boodschappen voor lunch. Na het dorp lopen we weer in een bol en opeens staan er tussen de olijfbomen een paar mensen met koffie, thee en wat fruit. Trail magic! Ik ken dit vooral van de Amerikaanse trails, op de Camino heb ik het nog niet eerder gezien.

De hele dag is het klimmen en dalen. Het voelt wat koeler dan de voorgaande dagen. Wellicht door de vele bospaadjes? Of dat het slechts 26 graden is? Het gaat in ieder geval prima, maar de laatste 5 kilometer zijn heel pittig. Weinig schaduw, stoffig, omhoog en omlaag, maar het is wel prachtig! Helaas speelt mijn achillespees ook weer op, het doet echt pijn…

Bij de herberg worden we enthousiast in het Nederlands begroet. Ay Lin en Jaap-Willem zijn hier een paar jaar geleden heen gemigreerd en runnen nu een comfortabele herberg met slechts 4 bedden. Ik krijg ook een wijnkoeler om mijn achillespees te koelen, die is inmiddels flink opgezet. Ik hoop dat het helpt.

We eten ‘s avonds met z’n allen buiten aan een tafel naast de wijnranken. Lekker veel groente, dat gaat er goed in na een lange dag met veel kilometers 

• Van – naar: Alvaiázere – Ribeira de Alcalamouque
• Aantal kilometers vandaag: 29
• Aantal kilometers totaal: 218
• Overnachting: Casa da Lima (gereserveerd via WhatsApp – kon in het Nederlands vanwege de Nederlandse eigenaren)

Camino Portugués dag 10: een fijne dag vol leuke verrassingen

Hoewel ik de hele nacht mijn been omhoog heb gehad, is mijn achillespees vandaag nog steeds wat opgezwollen. Ik weeg mijn opties af en omdat ik totaal geen pijn voel, besluit ik toch maar te gaan lopen. Ik doe er wel wat sporttape op om hem te ontlasten en verder gewoon lekker rustig aan. In het slechtste geval kan ik wel ergens de bus pakken.

Ik wil graag alleen wandelen vandaag, dus Alan is al weg als ik de deur uitstap. Het is een heerlijke ochtend en het pad loopt door de wijngaarden en olijfbomen. Prachtig! Na 3,5 kilometer is er een café, dus neem ik meteen pauze. Zo kom ik prima de dag door. Het pad blijft relatief vlak en ik heb ook totaal geen last van de achillespees, top!

Na 10 kilometer is er opeens een verrassende pauzeplek: een oase gemaakt door oude pelgrims. Het is een soort tuin vol kunstwerken, er is koffie, thee, koekjes en lekkere stoelen en banken, hoe fijn! Dit alles voor een kleine donatie. Ik hou ervan.

Vandaag zijn het vooral onverharde wegen en is het lekker rustig. Dit is echt een mooi stukje Portugal. Na 15 kilometer kom ik langs de Ruínas de Conímbriga. Hoewel ik eigenlijk niet meer dan nodig wil lopen vandaag, koop ik toch maar een kaartje voor dit bijzondere museum. Ik waan me hier even in Italië, het is namelijk een archeologische plek uit de Romeinse tijd. Het is een van de grootste vindplaatsen in Portugal en ik zie veel mooie mozaïekvloeren. Dat dit zo goed bewaard is gebleven!

Het is nog 6 kilometer lopen naar Cernache, waar ik overnacht in een spiksplinternieuwe herberg van de Nederlandse Henk. Hij begroet me vol enthousiasme en laat me zijn paradijsje zien. Ruim opgezet, fijne keuken en een enorme tuin vol leuke zitjes. Naast mij overnacht hier ook een stel uit Engeland, Alan en de Italiaanse Nicola. Die laatste kookt ‘s avonds een heerlijke pastamaaltijd voor ons. Een gezellige afsluiting van een mooie dag!

• Van – naar: Ribeira de Alcalamouque – Cernache
• Aantal kilometers vandaag: 23
• Aantal kilometers totaal: 241
• Overnachting: Albergue Krypteia (diezelfde ochtend gereserveerd via Whatsapp, de eigenaar is Nederlands)

Camino Portugués dag 11: kort dagje naar Coimbra

Ik heb totaal geen haast vandaag, want er staan maar weinig kilometers op de planning. Ik klets nog even met Henk en ga rond acht uur de deur uit. Zoals gewoonlijk heb ik mijn vestje nog aan, maar die kan meteen uit. Het is niet perse warm, maar wel benauwd, waardoor je meteen gaat zweten.

Het pad gaat in het begin een flink stuk door het bos en daarna steeds meer bebouwing. Je merkt aan alles dat je een stad inloopt. Er zitten ook nog een paar flinke klimmetjes in, iets wat mijn achillespees niet heel fijn vind, maar het doet gelukkig niet heel erg pijn. De zwelling is in ieder geval mooi afgenomen.

Tegen half 11 loop ik Coimbra in en kom ik zowaar Alen tegen. We drinken koffie bij een bakkerij en bezoeken daarna Mosteiro de Santa Clara-a-Velha. Dit is een ruïne van een oud klooster dat vroeger regelmatig overstroomde. Heel bijzonder om te zien.

We lunchen bij een Oekraïns restaurant en het is echt onwijs lekker. Daarna nemen we afscheid (omdat ik een extra dag in Coimbra blijf gaan we elkaar niet meer zien) en check ik in in het appartement dat ik voor de komende twee nachten heb gehuurd. Mooi stil plekje op een heuvel tussen de kloosters. 

Ik doe nog even boodschappen en als ik terugloop begint het te regenen. De hittegolf is officieel voorbij! De rest van de dag lig ik lekker op de bank met mijn been omhoog series te kijken. Even rust en ik hoop heel erg dat het gedoe met mijn achillespees na deze pauze voorbij is.

• Van – naar: Cernache – Coimbra
• Aantal kilometers vandaag: 11
• Aantal kilometers totaal: 252
• Overnachting: Lemon Tree House (appartement geboekt via Booking)

Camino Portugués dag 12: op ontdekkingstocht in Coimbra 

Het voelt zo gek om een dag vrij te zijn als je bezig bent met een langeafstandswandeling! Je bent zo gewend aan je dagindeling en vandaag is alles anders. Ik doe alles op mijn gemak, uitgebreid ontbijten, wasmachine aan en maak nog een vlog. Ik had bedacht dit elke dag te doen, maar het editen kost zoveel tijd dat ik er nu al hopeloos mee achter loop. Je kunt er inmiddels een aantal zien op TikTok en YouTube.

Rond 10 uur ga ik de stad in en dwaal ik door de straten van Coimbra. Ik bezoek de kathedralen (er is een oude en een nieuwe) en bezoek een paar musea van de universiteit. Het hoogtepunt is Biblioteca Joanina, een van de oudste bibliotheken ter wereld. Echt prachtig om te zien! Je mag er helaas geen foto’s en video’s maken, dus je moet er ooit zelf maar een kijkje nemen. Bijzonder detail: ze laten hier s nachts vleermuizen los om de beestjes te eten en zo de boeken te beschermen.

Ik lunch samen met Ay Lin, de eigenaresse van het hostel waar ik een paar dagen geleden sliep, erg gezellig! Ik sluit mijn bezoek in Coimbra af met de mooie botanische tuin, vooral het bamboewoud maakt veel indruk. En ik spot zelfs twee kunstwerken van Bordalo II!

Coimbra heeft (helaas) ook wat lelijke plekjes, steegjes vol afval en graffiti (en dan heb ik het niet over mooie muurschilderingen, maar politieke leuzen), maar toch is er ook veel schoonheid te ontdekken. Al met al een bijzondere stad om eens te bezoeken!

Camino Portugués dag 13: het is opeens herfst

Het kriebelt om weer op pad te gaan. Om acht uur sta ik buiten. Korte broek aan, maar voor het eerst ook mijn regenjas. De hittegolf is voorbij, maar het is met 20 graden nog steeds warm en het miezert een beetje. Dat hoort er ook bij op de Camino, zeker nu ik meer naar het noorden ga. Het noorden van Portugal (en Spanje) is niet voor niets groen.

Langs de rivier loop ik Coimbra uit en daarna volgt een flink stuk asfalt. De auto’s rijden af en toe rakelings langs me, soms door een plas waardoor ik fijn natgesproeid wordt. Niet heel leuk. Na de eerste koffiepauze op 7 kilometer ga ik meer de b-wegen op en is het gedaan met het drukke verkeer. Ik loop tussen wat wijngaarden en zie steeds meer rood-oranje bladeren. Qua regen is het steeds een kraan die aan en uitgaat. Het ene moment is het even droog, daarna gaat er een sproeier los waardoor ik helemaal doorweekt ben.

Ik stop dan ook extra vaak bij een café. Bij de tweede zit zowaar een andere pelgrim, het blijkt een Nederlandse man die al in Santiago is aangekomen en nu weer via Fatima omlaag loopt. Leuk om even ervaringen en tips uit te wisselen! Na een hele drukke weg ben ik blij als ik het bos induik. Door de regen ruiken de eucalyptus- en de dennenbomen extra sterk. Ik vind het net een sprookjesbos met de rode varens, de geur en de rust. Ondanks het natte weer geniet ik met volle teugen.

Na een derde en laatste café is het de laatste 8 kilometer relatief droog en piept zelfs de zon af en toe door. Lekker zweten in de regenjas! Ik wordt nog even aangeklampt door een tandeloze Portugese vrouw die me van de Camino af dirigeert (geen idee waarom, ik heb het vermoeden dat ze het niet fijn vindt dat ik alleen loop). Ik verontschuldig me voor zover dat lukt in het Portugees en loop lekker verder tussen de olijfbomen. Mijn bestemming is Mealhada, een vrij grote plaats. Ik spot in het centrum weer een mooie Bordalo II. 

Aan het eind van Mealhada is een herberg en hoewel ik eigenlijk van plan ben om in een slaapzaal te overnachten met andere pelgrims, ga ik toch maar voor de privékamer. Aangezien die maa Ik verwacht een klein kamertje met eenpersoonsbed en gedeelde badkamer, maar ik krijg voor €20 een ruime hotelkamer met eigen badkamer. Het is wat gedateerd, maar schoon. Prima deal toch?

• Van – naar: Coimbra – Mealhada
• Aantal kilometers vandaag: 26
• Aantal kilometers totaal: 278
• Overnachting: Residencial Hilário (niet gereserveerd, gewoon binnengelopen. Kon kiezen uit een bed in een slaapzaal of een privékamer)

Week twee was een interessante. Ik moest echt goed luisteren naar mijn lichaam (een van mijn doelen deze Camino) en kreeg na 10 dagen zon opeens een flinke bak regen over me heen. Maar wat was het mooi onderweg!