Huacachina

Pech in Huacachina | Reisverslag Peru #5

Dat reizen niet altijd gaat zoals je verwacht bleek wel tijdens mijn paar dagen relaxen in Huacachina. Het weer was iets minder en daarnaast had ik een ongelukje en ging het niet zo lekker met mijn gezondheid. In deze blog verslag.

Regen in Paracas

Huacachina - regen

Tijdens mijn laatste ochtend in Paracas gebeurde er iets onwaarschijnlijks: het regende! En dat op een plek waar slechts 8 millimeter per jaar valt. Na het ontbijt liep ik naar het busstation, tijd om de zon op te zoeken! De busrit naar Ica duurde slechts 1,5 uur en het bleef regenen.

In Ica was het gelukkig droog en na een hele korte taxirit naar Huacachina stond ik bij m’n hostel (The Upcycled Hostel), het mooiste hostel van mijn reis in Peru tot nu toe. Een grote tuin vol leuke zitjes, een bar/restaurant, een zwembad en een lieve hond die ik meteen mee wilde nemen. Helaas was het frisser dan verwacht, de wolken gingen helaas niet weg.

Toevallig trof ik in mijn dorm Frank (Australiër die ik ken uit Lima) en samen zijn we even naar Huacachina gelopen (het hostel ligt iets buiten de oase). Na een lekkere lunch de duinen opgeklommen, wat een gekke plek is dit! Frank ging een tour doen, dus ik ben naar de bovenste duin geklommen en heb daar heerlijk zitten genieten van het uitzicht (met mijn boek) tot het donker werd. Mooi uitzicht op Ica!

Pech in Huacachina | Reisverslag Peru #5
Huacachina - lichtjes

In het hostel ongeveer al mijn kleren aangedaan, want ik had het koud! Lekker gegeten daar en een wijntje gedronken. De wijn uit deze regio smaakt goed!

Sandboarding gone wrong

De volgende ochtend boekte ik meteen een buggytour voor die middag, dit is ongeveer het enige wat je kunt doen in Huacachina. Zowaar kwam de zon erbij en heb ik heerlijk in mijn bikini bij het zwembad liggen lezen, zalig zo’n vakantie in je reis!

Huacachina - The Upcycled Hostel

Aan het eind van de dag kwam de buggy ons ophalen. We crossten door de zandduinen, af en toe was het net een achtbaan, supertof!

Huacachina - buggytour

Toen mochten we gaan sandboarden. De eerste keer vanaf een redelijk kleine duin. Je moest op je buik op een board gaan liggen en dan maar gaan. Superleuk om te doen, alleen zit het zand daarna overal.

Huacachina - sandboarding

De tweede keer ging het meteen vanaf een gigantische duin (denk dat ie wel 100 meter of hoger was) en dat vond ik wel wat spannend. Maar ja, iedereen deed het dus ik ook. Ik ging razendsnel naar beneden en toen ik er bijna was schoot mijn board onder me vandaan. Koppeltje duikend als een lappenpop stortte ik omlaag. Toen ik eindelijk was geland hoorde ik allemaal mensen roepen, “Are you ok?” Een beetje beduust zie ik mijn zonnebril verderop liggen, die heb ik eerst opgeraapt. Wonder boven wonder was die nog heel! Ik had wel wat pijn, maar voelde me we wel redelijk, was wel enorm geschrokken! De anderen in mijn groep zeiden ook dat het er echt niet goed uitzag. De laatste keer sandboarden heb ik dan maar overgeslagen ;) De middag eindigde wel weer mooi, op een hoge duin tijdens zonsondergang. Wat een plaatje!

Pech in Huacachina | Reisverslag Peru #5
Huacachina - zonsondergang 2

‘s Avonds vroeg naar bed gegaan met een ibuprofen, ik had het gevoel dat het ergste nog moest komen.

De meest ellendige dag van mijn reis

De ochtend erna voelde ik me nog wel redelijk (publiceerde zelfs een blog), maar in de loop van de dag ging ik me steeds slechter voelen. De pijn viel nog wel mee, maar ik voelde me zo beroerd! Ik heb dan ook de hele middag als een hoopje ellende op een bank in de schaduw gelegen (het was natuurlijk supermooi weer), in de buurt van een toilet.

Even onsmakelijk: alles wat ik at (bijna niks) of dronk (zelfs water of kamillethee) kwam er weer uit. Aan het eind van de dag had ik niks meer in mijn lijf en gek genoeg voelde ik me toen wel goed genoeg om toch de nachtbus te nemen naar Arequipa. Nou zitten daar ook de dokters die Engels spreken, dus ik wilde liever daar naar toe, dan in Huacachina blijven. In de bus heb ik iets van 10 uur mijn ogen dichtgehad en een klein beetje geslapen. Overgeven hoefde ik gelukkig niet meer, maar echt lekker voelde ik me niet en ik had best wat pijn van de val. Ik was erg blij toen de zon opkwam en Arequipa in zicht was.

Tijd voor een dokter

In het hostel (Limbo Jump Hostel) kon ik gelukkig meteen terecht en heeft de eigenaar een dokter voor me gebeld. Die concludeerde dat ik aan de val niet meer dan flinke spierpijn had overgehouden, waarvoor ik wat pijnstillers en spierverslappers kreeg. Ze vertrouwde alleen mijn nier niet, die deed onwijs veel pijn en ik kon geen eten binnenhouden. Ze heeft dan ook mijn urine en bloed laten testen en daaruit bleek dat ik een blaastontsteking heb. Ik was op iets ergers voorbereid, dus het valt gelukkig mee.

Nu zit ik aan de antibiotica en probeer ik langzaam weer wat te eten (ik heb al een halve meloen en een broodje met kaas binnen kunnen houden, joepie!). Van Arequipa heb ik nog maar weinig gezien, maar dat gaat vast goedkomen, want ik ben hier nog tot zondag. En ik verwacht dat ik me tegen die tijd ook een stuk beter voel.

Lees nu mijn volgende reisverslag: Arequipa en de Colca Canyon | Reisverslag Peru #6

Wil je alle reisverslagen van mijn reis in Peru lezen? Check dan deze pagina.

Wil je meer lezen over Peru?

Lees dan ook een van deze artikelen:
Hoe & wat: Reistips Peru
De perfecte route voor een maand in Peru
Top 5 Arequipa (Peru): deze dingen mag je niet missen

Of bestel een van deze reisgidsen om je verder te verdiepen in een reis naar Peru:

Co

Als introvert meisje uit de provincie droomde ik altijd al van lange verre reizen. Ik dacht dat het altijd bij dromen zou blijven, maar inmiddels reis ik 6 tot 8 maanden per jaar en wandel ik duizenden kilometers in de mooiste natuurgebieden. Op deze website lees je alles over mijn favoriete bestemmingen en wandelroutes.

Bekijk alle artikelen

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

12 reacties