Ik heb lang getwijfeld of ik Huaraz wilde bezoeken tijdens mijn reis in Peru, omdat het nogal uit de richting ligt vergeleken met de rest van mijn plannen. Pas tijdens mijn tweede dag hier, heb ik de knoop doorgehakt en een busticket geboekt. Een goede beslissing, want Huaraz is een prachtige bestemming in de Andes.
De busreis
Na het uitchecken verlaat mijn fijne hostel neem ik een uber naar het busstation. Het is zaterdag en daardoor veel rustiger dan normaal, we zijn er in no time. Ik ga met een van de luxere busmaatschappijen (Cruz del Sur) naar Huaraz. Het werkt bijna hetzelfde als met een vliegtuig, je moet je bagage afgeven, er zijn verschillende gates en je moet je paspoort laten zien. Als ik de bus instap valt mijn mond open van verbazing: wat een luxe! Ik heb een enorme stoel helemaal vooraan op de tweede verdieping (goed uitzicht), er ligt een kussen en een kleedje en er is een persoonlijk entertainmentsysteem.
Het is een lange rit van zo’n 8 uur en het duurt even voordat we Lima uit zijn (we moeten de hele stad door). Onderweg zie ik veel arme wijken, hutjes pal naast de snelweg en overal ligt afval. Dit is echt een andere wereld…
We rijden het eerste stuk over de Pan-American Highway en als we de stad eindelijk uit zijn, realiseer ik me dat Lima midden in de woestijn ligt. De komende uren zie ik niets anders dan zandduinen en het is ook erg mistig.
Op gegeven moment slaan we af in de richting van de bergen en klaart het spontaan op. Hallo zon, ik heb je gemist! De wegen worden smaller en we stijgen hoger en hoger. We komen langs mooie dorpjes en op gegeven moment zie ik de Cordillera Blanca, wat een gaaf gezicht!
Rond een uur of vijf kom ik aan in Huaraz en dat is even wennen. Blijkbaar is het spitsuur, want het is er druk! Het is slechts vijf minuten lopen naar mijn hostel, maar het is meteen een beproeving. Huaraz ligt op een hoogte van 3050 meter, dus ik heb best wat moeite met ademen. Ik krijg een tweepersoonsbed toegewezen in Akilpo hostel (wat een luxe) en hij ligt heerlijk! Hier ga de komende dagen wel goed slapen denk ik.
Dagje acclimatiseren in Huaraz
Om hoogteziekte te voorkomen, doe ik tijdens mijn eerste volle dag in Huaraz even helemaal niks. Mijn lijf moet echt wennen aan het gebrek aan zuurstof. Ik dwaal door het stadje en kijk m’n ogen uit.
Het is overal druk, maar toch is het een stuk gemoedelijker dan in Lima. Ik ontbijt in California Cafe, eindelijk weer eens een uitgebreid ontbijt met toast en roerei en drink mijn eerste coca thee (thee met cocabladeren, schijnt goed te zijn tegen hoogteziekte). Het gaat er goed in! Ik voel me eigenlijk ook wel prima, geen last van hoofdpijn of duizeligheid. Valt me 100% mee! In het hostel informeer ik naar de mogelijkheden voor een paar korte hikes en die zijn er genoeg. Samen met een Duits meisje (Aniko) en een Oostenrijkse jongen (Harry) in mijn dorm schrijf ik me in voor de Paramount trail, dit schijnt een goede eerste hike te zijn om te acclimatiseren (hier in een volgende blog meer over).
Ik dwaal nog wat door het stadje, waarbij ik stuit op een ruine op een heuveltje. Het ziet er niet uit (veel afval), maar vanaf hier heb je een mooi uitzicht op Huaraz en een paar van de hoge toppen van de Cordillera Blancas.
Ik vind een fijn terrasje in het centrum en geniet daar van een heerlijke maaltijd en een coca thee. Het is zo fijn om weer eens in de zon te zitten! Toevallig loopt er op gegeven moment een Engels stel langs, met wie ik een kamer deelde in Lima, dus samen drinken we nog een pisco sour. Gezellig!
Daarna loop ik nog even naar Plaza del Armas (die heb je hier werkelijk in elk stadje) en zon staat precies goed. Mooie plaatjes met de kathedraal en de bergen erachter!
Bij het hostel aangekomen blijkt de Paramount trek niet door te gaan (te weinig deelnemers), maar gelukkig heb ik een plan b: een korte hike naar Laguna Wilcachocha. Daarover in mijn volgende blog meer!
Lees nu het volgende reisverslag: Hiken in Huaraz | Reisverslag Peru #3
Kijk op deze pagina om alle reisverslagen van mijn reis in Peru te lezen.
Wil je meer lezen over Peru?
Lees dan ook deze artikelen:
– De perfecte route voor een maand in Peru
– Hoe & wat: Reistips Peru
– Wat kost een reis in Peru?
Mooi zeg! Je bent vlakbij inmiddels: volgende keer Colombia! :D Ikzelf woon op 2600 meter en ga regelmatig naar 3000. Kan me de eerste keer dat ik last had van de hoogte nog goed herinneren, het leek wel alsof mijn hersenen groeiden maar niet uit mijn schedel konden. Wat een ellendige hoofdpijn was dat. Inmiddels ben ik natuurlijk aan de hoogte gewend, maar toen ik een paar weken geleden naar 4750 meter ging merkte ik het toch wel. Mega snel buiten adem :P Veel plezier!
Haha, ja ik ben ‘vlakbij’! Zuid-Amerika bevalt wel tot nu toe, dus wie weet ;) Dank je wel!