Maak jij wel eens spannende dingen mee tijdens je reizen? Ik wel! In dit artikel deel ik zes spannende momenten die ik meemaakte terwijl ik op reis was.
Iew, een bloedzuiger op m’n been!
Op een regenachtige dag in de Filipijnen besloot ik om een wandeling te maken naar een paar watervallen. Van iemand anders had ik gehoord dat dit best wel de moeite waard was en dat het maar een korte wandeling zou zijn. Vanwege de regen was het nogal een glibberige bedoeling, waardoor het wat langer duurde. In de buurt van de watervallen kwam ik een vrouwtje tegen met een heel groot kapmes, die een stuk met me mee liep. Ze zei niet wie ze was en waarom ze mee liep, dus er gingen natuurlijk allemaal scenario’s door mijn hoofd. Het bleek een ranger te zijn die iedereen moest registreren die naar de watervallen ging.
Het laatste stuk moest ik alleen doen, wat behoorlijk spannend was, want ik moest een rivier oversteken. Die was door de regenval veel groter dan anders en de stroming was dan ook behoorlijk sterk. Gelukkig lukte dit best goed en stond ik snel aan de overkant. Niet veel later stond ik bij de waterval een vreugdedansje te maken, I made it! Tot ik opeens iets voelde plakken in mijn knieholte, een bloedzuiger! In blinde paniek heb ik dat ding er af weten te krijgen en snel het water in gegooid, iew! Op de terugweg heb ik elke minuut mijn benen gecheckt, ik wilde niet weer zo’n ding vinden. Deze ervaring verdient zeker een plekje in deze lijst met spannende reismomenten!
Taxirit op Cuba
Het ziet er geweldig uit, al die oldtimers op Cuba. Daar wil iedereen wel een ritje in maken toch? Dat dacht ik ook tijdens mijn eerste dag, tot het moment dat ik de auto in stapte. De chauffer reed met een noodgang door het drukke centrum van Havana en de auto zat vol met gaten. De grootste plekken waren gerepareerd met ducttape. Ik weet niet veel meer van die rit, behalve dat ik door de gaten in de auto het asfalt van de hobbelige weg onder me zag.
Eerste keer bij de Amerikaanse douane
Over de Amerikaanse douane had ik voor mijn eerste reis naar Amerika echt horrorverhalen gehoord. Moeilijke vragen waar geen eind aan zou komen en dan moet je maar hopen dat je een stempel krijgt en door mag lopen. Nou hadden wij ook nog eens het plan om door te reizen naar Cuba (dat was in 2013 nog niet echt toegestaan), dus daardoor was het nog eens extra spannend.
We hadden er dan ook alles aan gedaan om niet in onze papieren te hebben staan dat we naar Cuba gingen, zo hadden we alleen het ticket naar de Bahama’s geprint om te bewijzen dat we Amerika weer gingen verlaten, maar niet dat we daarna verder zouden vliegen naar Havana. Uiteindelijk vroeg de vriendelijk douanier alleen wat we van plan waren en Florida en wenste hij ons een goede reis. Helemaal verbaasd stonden we een paar minuten later bij de bagageband, hadden we ons daar nou zo druk om gemaakt?
In een strandhut tijdens een tropische storm
Toen ik aankwam in het Filipijnse dorpje Port Barton dacht ik nog even ‘het valt wel mee met die tropische storm’. Ja, de regen kwam met bakken uit de lucht, maar meer dan dat was het niet. Tot ik ’s nachts om vier uur klaarwakker in mijn strandhut lag te luisteren naar de bulderende wind, de zee (ik dacht alleen maar aan tsunami’s) en de regen die op standje waterval op mijn dak viel.
De ramen had ik gebarricadeerd met stoelen, want ze sloten niet helemaal. Ik overwoog nog even om ook mezelf op te sluiten in de (iets stevigere) badkamer, maar gelukkig ging de wind op gegeven moment liggen en regende het daarna alleen nog maar. Mijn strandhut (die dan ook nog behoorlijk stevig was) stond nog prima overeind en de zee lag nog waar die moest liggen. Rond een uur of 12 ging de zon opeens schijnen, alsof er niks aan de hand was. Ik ben nog nooit zo blij geweest om de zon te zien.
Halsoverkop naar de medische kliniek
Tijdens onze reis door het zuidwesten van Amerika werd mijn reisgenootje Jess ziek. Ze was zo moe dat ze alleen nog maar kon slapen en miste daardoor een paar dagen van deze prachtige reis. Terwijl ik Angels Landing in Zion National Park beklom, kreeg ik op de top een appje (je hebt in Amerika vaak alleen bereik als je op de top van een berg staat) dat ze toch wel erg graag even naar de dokter wilde. Ik ben met een flinke gang weer naar beneden gegaan, verzwikte bijna m’n enkel, maar gelukkig ging dat net goed. Het was wel erg onhandig geweest als we opeens allebei naar de dokter moesten gaan.
Bij de receptie van ons hotel vroeg ik naar de beste optie en gelukkig (het was zaterdag) was de enige medische kliniek in het dorp op die dag open. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis? In Las Vegas, op dik vier uur rijden. De medische kliniek was gelukkig maar drie minuten rijden en daar werden we meteen goed geholpen. Jess werd uitgebreid onderzocht en gelukkig hoefden we niet door naar het ziekenhuis (al dacht ik dat wel even). We kregen een receptje mee voor wat medicijnen en reden naar de dichtstbijzijnde apotheek (die ook nog een half uur verderop was). Gelukkig ging het daarna in no-time weer beter en konden we eindelijk weer samen mooie wandelingen gaan maken en genieten van de rest van de reis!
Help, die walvis is groter dan de boot!
Tijdens mijn reis in Australië beleefde ik een van mijn mooiste en meest spannende momenten. Ik deed een van mijn mooiste tours ooit: een meerdaagse zeiltocht langs de Whitsunday Islands. Elke dag snorkelen bij het Great Barrier Reef en de witste stranden die ik ooit had gezien, genieten! Het was net walvissenseizoen, maar ze waren nog niet gespot. Toen we op de laatste dag terugvaarden naar de haven, zag onze kapitein er opeens eentje zwemmen in de verte. Je zag niet zoveel, alleen af en toe en fontein van water. De kapitein vaarde wat meer in de richting van de walvis, al mag je niet te dichtbij komen (minimaal 100 meter afstand geloof ik). We zagen hem niet meer, dus draaiden weer om in de richting van de haven.
Opeens begon iemand te wijzen en te schreeuwen, we zagen een grote donkere vlek vlak langs de boot zwemmen en omhoog komen! ‘That’s just a baby’ zei de kapitein, en waar is mama? Die besloot om vervolgens onder onze boot door te zwemmen en dat was best wel even spannend. De walvis was namelijk 18 meter en onze boot 15 meter. Gelukkig kwam ze pas achter de boot boven water, anders was onze boot doormidden geweest. Op het moment zelf was het best wel cool en was ik niet echt angstig, maar achteraf hoorde ik van de kapitein dat hij doodsangsten had uitgestaan. Zo’n moederwalvis kan namelijk een boot best wel zien als iets wat haar kleintje kwaad kan doen, het had dus ook heel anders af kunnen lopen.
Lees ook: Airlie Beach en de Whitsundays
Welke spannende momenten heb jij beleefd tijdens je reizen?
Wil je meer reisverhalen lezen?
– Alle reisverslagen die ik schreef kun je vinden op deze pagina.
– Op deze pagina kun je al mijn reisverslagen lezen
– 15 mooie boeken over reizen
– Spannende momenten op reis #2
Haha die walvissen in Australie herken ik nog wel. Wij zagen ze alleen vanaf Fraser Island. De eerste keer Amerikaanse douane vond ik ook wel spannend, aangezien er heel wat mis was gegaan met visum en ticket van vriendlief. Gelukkig viel alles mee!
Oeh, Fraser Island heb ik helaas over moeten slaan wegens tijdgebrek. Maar daar baal ik nog steeds een beetje van ;) Wel de moeite waard zeker?
Leuk onderwerp voor je artikel! Vooral de storm en de walvis onder de boot lijken me best spannend. Ons spannendste moment was bestolen worden in Amerika. We hadden onze paspoorten en 1 iPhone, onze passen, geld en camera waren allemaal gestolen. Oef, wat een ellende! Ik heb er ook thuis nog maanden last van gehad. Ziek worden in Cuba, dat was ook wel een dingetje!
Ja, bestolen worden lijkt me ook een erg spannend moment. Dan moet je opeens zoveel regelen. En je baalt natuurlijk ontzettend, snap dat je daar wel even ziek van kunt worden.
Super leuk om te zien! Bedankt voor het delen.
Super leuk om te lezen, wat een spannende momenten heb je al meegemaakt! Die storm klinkt niet zo fijn en van die bloedzuiger zou ik ook heel erg schrikken denk ik. Ik heb eigenlijk nog maar weinig van dit soort momenten meegemaakt op reis. Dat gaat vast nog komen
Ik had eigenlijk een lijst met 10 momenten, maar dat werd wat te lang ;)
We hebben al zó veel gereisd en gezien. Op het moment zelf is iets misschien best spannend, maar achteraf valt het meestal best mee. Zolang er niet echt iets heel erg mis gaat, zoals een ongeluk, is het ok. Je merkt ook dat naar mate je meer ervaring krijgt, je minder van iets op kijkt. Ene kant handig, andere kant soms wel jammer vind ik. De eerste bloedzuiger is gillen en schrikken, daarna weet je dat je ze kunt tegen komen en wat te doen. Enige moment wat voor mij écht eng was, was dat mijn vriend ziek werd vlak voor de terug reis uit Indonesië en in Nederland malaria tropica bleek te hebben. Het was kantje boord, jeetje die angst die ik toen had! Gelukkig goed afgelopen, maar we zijn extra alert. Gelukkig is zoiets ernstigs niet meer gebeurd.
Oef, dat lijkt me best wel heftig inderdaad! Fijn dat het goed is afgelopen.
Wow, spannend allemaal! Wij hadden in Cuba ook zo iers: we gingen met een busje van Viñales naar Cienfuegos, dus best wel lang. We zaten in zo’n oud busje, niemand had echt ruimte voor zijn benen, bagage op het dak. En ze reden als een gek…ik dacht toen nog, laat er iets misgaan (ongelukje, band kapot of zo), en niemand hier zou het halen. Gelukkig ging het wel goed!
Oh ja, heel herkenbaar! Doodeng zijn die ritjes. Wij hadden iets soortgelijks, een taxi van Vinales naar Trinidad. Er was een minivan met Airco beloofd, het werd een normale auto met open ramen. En die ging halverwege stuk, dus moesten we in Havana overstappen op een andere (nog kleinere) auto. Lekker Cubaans, haha!